پیشگیری از تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس تیپ ۱ با عصاره آبی ریشه گیاه سرخارگل

مقدمه: کاربرد دارویی گیاهان برای درمان بیماری‏های گوناگون در زندگی انسان بسیار دیده شده است. امروزه درمان آلودگی‏های ویروسی با داروهای شیمیایی در دسترس با پیدایش مقاومت دارویی در ویروس‏ها با چالش‏هایی روبرو شده است، لذا نیاز به داروهای ضدویروسی نوین  احساس می‏گردد. در این پژوهش اثر بازدارندگی گیاه سرخارگل بر ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 در زمان‏های گوناگون اثردهی عصاره بررسی شد. مواد و روش‏ها: نخست عصاره آبی ریشه این گیاه فراهم گردید و پس از سنجش آستانه توکسیسیته آن بر روی دودمان یاخته ای (human epithelial type 2 hep-2) با ارزیابی (cytopathic effect) cpe، اثرضدویروسی عصاره گیاهی با روش neutralization test (nt) در زمان‏های یک، دو و سه ساعت اثردهی عصاره سرخارگل پس از تلقیح ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 بررسی گردید. یافته ‏ها: عصاره گیاه سرخارگل در غلظت‏های μg/ml 900-50هیچ گونه اثر کشندگی بر روی یاخته‏ها نداشت. یافته‏ها نشانگر بیش‏ترین ویژگی بازدارندگی این گیاه در یک ساعت پس از بردن ویروس بر روی یاخته‏ها بود که در رقت‏های μg/ml 900-500 بازدارنده کامل تکثیر ویروس بود، ولی این ویژگی ضدهرپسی در دو و سه ساعت کاهش یافت. نتیجه‎گیری: گیاه سرخارگل در غلظت‏های غیرتوکسیک به کار رفته بر روی دودمان‏های یاخته‏ای، اثر ضدهرپسی خوبی را بر روی ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 نشان داد. برای پیدا کردن سازوکار اثر این دارو نیاز به کارآزمایی بیش‏تر  می‏باشد تا در ساخت داروهای ضدهرپسی به کار رود.